Afgelopen 13 mei hebben een aantal zorg- en welzijnspartijen kennis met elkaar gemaakt rondom het thema (in)formele zorg.
Cosis, Lentis, TSN Thuiszorg, Mensenwerk Hogeland, Calidad en Werk op Maat/Centrum Vrijwilligerswerk Het Hogeland zijn allemaal werkzaam in en rond Uithuizen en kwamen bijeen. We kijken naar een toekomst waarin de formele zorg uitdagender zal worden door de toenemende zorgzwaarte, steeds langer thuis wonende mensen, personeelstekorten en ontoereikende financiële middelen. Het is van groot belang elkaar te kennen, elkaar weten te vinden en de handen ineen te slaan.
De diversiteit in zorg voor de verschillende doelgroepen van deze aanbieders is groot, maar we staan voor dezelfde uitdagingen. Meer samenwerken met het informele circuit (of laten we het alvast omdraaien; aanvullend zijn op het informele circuit) vraagt van ons allemaal een forse verandering in denken en doen.
Voorbeelden van de praktijk van alle dag die ter tafel kwamen, waren bijvoorbeeld van de thuiszorgmedewerkers. Indicaties voor Thuiszorg worden bijna alleen nog maar afgegeven op medische hulpvragen en voor de sociale behoefte is nagenoeg geen tijd meer. Dat dwingt de omgeving van de patiënt meer aanwezig te zijn, maar hun netwerk is heel vaak maar klein of woont niet in de buurt met eenzaamheid tot gevolg. Of het voorbeeld van een oudere bewoner van Cosis in 24- uurszorg in een terminale fase die slechts een persoon in zijn netwerk had. Deze was ook in zorg bij Cosis. Voor de medewerkers was niet altijd ruimte voor de een-op-een begeleiding die op dat moment nodig was. Zij hebben hun uiterste best gedaan om er toch zo veel mogelijk te zijn voor de bewoner. En toch voelde het als tekort schieten.
Treffende woorden van de eigenaar van Calidad. In de woonvoorziening voor jongeren zijn zij passanten. Een informeel netwerk is van cruciaal belang voor de jeugdigen. Bijvoorbeeld als ze de woonvoorziening weer verlaten en elders gaan wonen. Beroepskrachten verhuizen niet mee, het informele netwerk blijft. Maar dit netwerk is ook geen vanzelfsprekendheid.
Vragen over hoe we als organisaties omgaan met de formele versus de informele zorg staan centraal. De grenzen waar we tegen aanlopen (bijvoorbeeld die van de opgetuigde financieringssystemen en wet en regelgeving), maar ook de kansen die het biedt. Hoe belangrijk het is dat we als mensen onderling verbinding hebben en voelen. Dat we iets voor elkaar kunnen betekenen. Is zingeving niet een van de belangrijkste pijlers van ons bestaan? Wat als werknemers enkele uren per week vrij zouden zijn om vrijwillige inzet te plegen? En is de term ‘vrijwillig’ nog wel van toepassing in de toekomstige situatie?
Geïnteresseerd in dit onderwerp? Lees dan ook het rapport Anders leven, anders zorgen via onderstaande link: https://www.raadrvs.nl/documenten/publicaties/2022/05/19/anders-leven-en-zorgen
Maak eens een afspraak met ons om hierover in gesprek te gaan.